Brand in het onzichtbare - bloemlezing uit zijn poëzie 1961-2022

Antonio Gamoneda

Gamoneda leeft teruggetrokken in León en puurt zijn verzen uit de armoede die hij samen met zijn moeder na de dood van zijn vader in 1932 moest doorstaan. Hij is een autodidact die als loopjongen in een bank heeft gewerkt en langzaam is opgeklommen in het culturele leven van zijn stad. Hij was onder meer directeur van een prestigieuze expositiezaal en verleende zijn medewerking aan bekende literaire tijdschriften. Later werd hij directeur van de Stichting Sierra-Pampley die vormingen voor boeren en arbeiders aanbiedt.

In de jaren vijftig en zestig verwierf hij een grote literaire en artistieke kennis. Hij legde zich intens toe op het schrijven van poëzie. Hij engageerde zich in het politieke verzet tegen dictator Franco als lid van een schare vrienden die later door zelfmoord, waanzin, ongeluk en verslaving slachtoffers werden van “verdwijningen” die de dichter in zijn poëzie thematiseert.

Gamoneda schrijft langzaam en zijn werk is lange tijd onderbelicht gebleven. In 1987 ontving hij de Prijs van Castilië en León voor zijn bundel Edad/Leeftijd. Vanaf dat moment verwierf hij een steeds talrijker lezerspubliek. In 2004 publiceerde uitgeverij Galaxia Gutenberg Esta luz/Dit licht, een eerste verzamelbundel van Gamoneda’s poëzie. In 2005 kreeg de dichter de Europese Literatuurprijs en in 2006 de Prijs Reina Sofía voor Spaanse en Latijns-Amerkiaanse poëzie. In hetzelfde jaar werd zijn werk bekroond met de Cervantesprijs, de hoogste literaire onderscheiding in het Spaanse taalgebied.

De Verzamelde Gedichten van Gamoneda verscheen in 2019 in een tweedelige uitgave die de basis vormt voor de uitgebreide, tweetalige bloemlezing Brand in het onzichtbare waarover de Nederlandstalige lezers nu beschikken.