Celan en het licht

Vier essays en vier Celan-brieven

Ton Naaijkens en Erik Lindner

Voor deze uitgave vertaalde essayist en Celan-vertaler Ton Naaijkens vier bijzondere brieven van Paul Celan, waarin hij zijn pseudoniem laat vallen en vertelt wat de Shoah voor hem betekende. Met 'De brieven van Celan' introduceert Naaijkens de uitgebreide correspondentie. In een ander essay verkent hij de verhouding van de dichter Celan tot het licht, voor hem een metafoor voor het leven waartoe hij zich gedwongen voelde. De Nederlandse dichter Erik Lindner schrijft niet over het licht maar over het waarnemend orgaan daarvan: de plek van het oog in Celans poëzie. In een essay over Celan en de beeldende kunst schrijft Naaijkens onder andere over de belangrijke rol die de gravures van Celans echtgenote Gisele Lestrange voor zijn werk spelen en de verwantschap tussen dichten en etsen. Deze uitgave vormt het tweede deel van de reeks 'De literaire getuige'.