Het hevige gevoel veroudert niet
Het hevige gevoel veroudert niet
Bert Sanders, met tekeningen van Jan Verbeek
Ze zijn vaak verhalend, ritmisch, klinkend, hier en daar rijmend. Hij wil ze laten horen als een vertelling. Het ritme en de klank geven toegang tot de emotie ervan.
Ze zijn een resultaat van 30 jaar poëzie maken. Van kind af aan las hij gedichten. Hij zei ze op, tijdens het fietsend bij tegenwind, wachten op de tram of wakker liggen in de nacht. Niet zonder tranen, maar verborgen.
Ze gaan over liefde, familie en oorlog, tijd die leven en dood passeert, overeenkomsten en contrasten.
Alles kan poëzie worden, de kapper, ruzie, kinderen, de vuile zee, een eenzaam vakantiereisje, moraal en bedrog, rozen en geweld. Voor wie boven zichzelf en de dingen wil uitstijgen maakt poëzie, door fantasie of ongeremde gedachtenvlucht, klein groot en groot klein.
Jan Verbeek projecteert een aantal van zijn tekeningen uit de bundel tijdens de presentatie. Ze maken duidelijk hoe goed hij als tekenaar kijkt, en iedere tekening een poëtisch verhaal is.
Bert Sanders hoopt met dit optreden mensen te bereiken, anders dan via de telefoon of aan tafel. En vooral hoopt hij dat zij geraakt en vermaakt worden.