Honingprotocollen

Monika Rinck 

Monika Rinck is de nieuwe koningin van de moderne Duitse poëzie. Het hoogtepunt in haar oeuvre vormen de Honingprotocollen (2012), een bundel waarin zij al het buitensporige in de taal, alle dubbele betekenissen naarstig adopteert en voortdurend op zoek gaat naar tegenstellingen. Rincks werk is buitengewoon gelaagd: ze gaat uit van misverstanden en laat betekenissen tegen elkaar inzoemen. Haar regels houden elkaar als het ware voor de gek, maar blijven bijeen als de raten waarin honing wordt verzameld. Rincks schrijven vaart op intellect en tegelijk op haar enorme beeldende vermogen. Zij trekt scenes op uit een zinnelijk vocabulaire dat alle kanten op kan bewegen en tegelijk neerdaalt in een hechte en compacte vorm. Binnen haar poëzie vormen romantiek, animisme, de liefde en populaire cultuur het onderwerp. Achter deze thema’s gaan filosofische en linguïstische vraagstukken schuil. De protocollen klinken alsof een stem bevelen uitdeelt. De dichtregels zelf zijn de bijenzwermen. Er zwermt iets van de tijdgeest door deze rijke en aantrekkelijke bundel.